Geweldige samenwerking

Martin van Waardenberg, theatermaker en acteur, schreef scenario’s voor o.a. Loenatik, De Marathon en Hendrik Groen. Samen met Peter Verhage schreef Martin ook scenario’s voor diverse korte filmpjes voor bedrijven uit de Rotterdamse haven. In deze filmpjes staat het typetje ome Cor centraal.

Ome Cor wordt steeds populairder. Toen Martin in coronatijd thuis kwam te zitten, ontstond bij hem het idee om een speelfilm te maken over ome Cor. “Opeens had ik geen optredens meer. Mijn jongste dochter, die op de kleuterschool zat, kreeg thuisonderwijs. Om te zorgen dat de muren niet op mij afkwamen, ben ik samen met Peter Verhage aan een scenario gaan werken voor OME COR, de film. Ik wist dat er meer in het typetje zat. Het is een pathologische leugenaar met een grote bek, maar met een heel klein hartje. Hij is niet kapot te slaan”, vertelt de cabaretier en acteur, die in 2012 zijn debuut maakte als scenarioschrijver met De Marathon.

Geen concessies en volledig zeggenschap
De Marathon wint in 2013 tijdens het Nederlandse Filmfestival de Publieksprijs en de Prijs van de Nederlandse filmkritiek. Uiteraard smaakte dat naar meer voor Martin van Waardenberg. Hij had alleen geen zin in een vergelijkbare, logge procedure als bij De Marathon.

Bij het financieren van een Nederlandse film speelt het Filmfonds vaak een grote rol. Zo was 90% van de Nederlandse films, die in 2017 in de bioscoop verscheen, voor 40% gefinancierd door het Filmfonds. Hoewel subsidie in principe aantrekkelijk is – er wordt geen rente gerekend en er is geen sprake van rechtenoverdracht of licenties die verleend moeten worden – kleven er ook nadelen aan. Filmsubsidie wordt verstrekt als lening, het aanvraagtraject is lang en er worden strenge eisen gesteld aan de aanvrager.  Terwijl het Filmfonds ook inhoudelijk invloed uitoefent. Martin: “Zeker als je niet in Amsterdam woont of niet regelmatig in café Weber te vinden bent, is het een behoorlijke uitdaging om je film gefinancierd te krijgen met hulp van het Filmfonds of andere subsidieverstrekkers.”

Zo heeft het voor De Marathon maar liefst 12 jaar geduurd voordat de eerste scene kon worden gefilmd. Martin: “Van het Filmfonds kreeg ik in eerste instantie te horen dat er een te klein publiek zou zijn voor een film die zich volledig in Rotterdam afspeelt. Bovendien vonden ze het thema – 4 ‘losers’ die de marathon gaan lopen – niet aantrekkelijk. We hebben echt moeten leuren met de film. We hebben veel dingen moeten wijzigen om de financiering rond te krijgen. Dus ik dacht: dat nooit weer. Dan maar een film in eigen beheer uitbrengen en kiezen voor low-budget. Dan heb je tenminste volledig zeggenschap over je film en hoef je geen concessies te doen.”

Niet lullen maar poetsen
Ome Cor wordt op een behoorlijk onorthodoxe manier gemaakt. Met een Rotterdamse niet-lullen-maar-poetsen aanpak. Martin belt Peter met de boodschap: ‘Ik heb een leuk idee voor een OME COR speelfilm. Heb je zin en tijd?’ Uiteraard heeft Peter zin en tijd  maakt hij graag vrij. Niet veel later belt Martin Frank Lammers of hij toevallig wat te doen heeft de volgende dag. Het is hartje lockdown, dus het antwoord is nee. “De volgende dag staan we al te draaien. Het script voor die scène is nog niet af, maar ik werk graag met improvisatie. Het is letterlijk en figuurlijk: Gaan met die banaan!”

OME COR is volgens Peter tegen alle filmregels in gemaakt. De hele film is gedraaid met één camera, één cameraman en een invaller. Zonder catering, focuspuller, filmfonds, scriptschrijvers en assistenten met assistenten. En met ontzettend veel acteurs en andere BN’ers die voor een symbolisch bedrag hun opwachting maken.

In totaal spelen maar liefst 45 BN’ers een rol met tekst, waaronder dus Frank Lammers, Katja Schuurman, Guus Meeuwis, Cees Geel, Huub Stapel, Monic Hendrickx, Humberto Tan, Lee Towers en burgemeester Aboutaleb. Het meest bijzondere is toch wel dat de rol van dochter Carola wordt gespeeld door Martins eigen dochter Floor. “Mijn dochter is net als de dochter van ome Cor kapster, maar daar houden de parallellen verder wel op. Gelukkig heb ik een betere band met haar dan ome Cor in de film”, lacht hij.

Deel opbrengst naar Sophia Kinderziekenhuis
Als de gunfactor van Martin mensen al niet over de streep trekt om mee te werken, dan is het wel het feit dat een deel van de opbrengst naar het goede doel gaat. “Door corona valt het galadiner weg waarmee normaal fondsen worden geworven voor het Sophia Kinderziekenhuis. Tijdens een diner met twee vrienden – die financieel een bijdrage leveren de productie– ontstaat het idee om een deel van de opbrengst van de ome Cor film te doneren aan het Sophia Kinderziekenhuis. Ik ben al langer met een eigen goede doelen stichting De Vrienden van…betrokken bij het Sophia, dus de lijntjes zijn kort. Het Sophia Kinderziekenhuis is dan ook erg blij met ons initiatief”, vertelt Peter.

Daarnaast zijn er een aantal Rotterdamse bedrijven die willen optreden als sponsor om de film mogelijk te maken. Benieuwd wie dat zijn? De namen en logo’s vind je terug op deze website.

90% draaien, 10% wachten
Juist de laagdrempelige manier van werken met die typisch nuchtere, Rotterdamse mentaliteit spreekt mensen die hebben meegewerkt aan de film zo aan. “Bert Visscher is bijvoorbeeld twee keer vanuit Groningen naar Rotterdam komen rijden om twee scènes te schieten, die uiteindelijk slechts enkele seconden film opleveren. Maar hij vond het fantastisch om te doen”, vertelt Martin. Peter vult aan: “Bij ons is het als je meewerkt aan een productie 90% draaien en 10% wachten. In de ‘echte’ filmwereld is dat meestal andersom.”

Bij Sodeknetters, filmproducties worden geen warme maaltijden en koele drankjes tussen de opnames geserveerd. “Als er catering is, wordt er niet gedraaid maar volop gegeten. Dat motten we niet hebben”, grapt Peter. En er is ook geen grimeur of kleedster aanwezig. Martin: “Ik stap ’s ochtends in mijn auto, gekleed als ome Cor en rij naar de filmlocatie. Daar plakt Peter mijn snor op.”

‘Dit had jaren mogen duren’
Beide mannen kijken terug op een prettige samenwerking, waarbij er keihard gewerkt en keihard gelachen is. Martin: “Aanvankelijk dacht ik: we gaan een maandje draaien en that’s it. Maar je bent ook afhankelijk van draaischema’s en agenda’s van heel veel anderen. En er kwamen steeds gekkere ideeën bij, die niet zo maar een-twee-drie gerealiseerd konden worden. Uiteindelijk worden de draaidagen uitgesmeerd over 18 maanden. Dat is helemaal oké. Het is namelijk heerlijk om met zo’n klein team te werken en alles zelf te kunnen bepalen. Ik denk dat niemand anders deze film op deze manier had kunnen maken.”

Ook Peter kijkt met een trots gevoel terug op de afgelopen periode. “Het was een mooie kans ervaring op te doen met het regisseren en produceren van een Nederlandse speelfilm. We hebben de lat een stukje hoger kunnen leggen voor mij en mijn team. Iedere collega van Eyecatcher heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan deze film. Ik ben supertrots op ze!”

Martin zou het zo weer doen. “Absoluut! Liefst wel met een iets kortere productietijd en met net iets meer financiële armslag, zodat je kunt investeren in bijvoorbeeld een dolly of focus puller. Maar dat die nu niet zijn gebruikt zal de gemiddelde kijker een worst wezen. Het allerbelangrijkste voor het publiek is dat je wordt ondergedompeld in het verhaal. Ik denk dat dat bij OME COR zeker goed is gelukt.”

Draaien op prachtlocaties
Er is voor de film op unieke locaties gefilmd, waaronder bij de Van Brienenoordbrug, in Penitentiaire Inrichting De Schie, bij het apenverblijf van Diergaarde Blijdorp en in de Kuip. “Waar ik via mijn netwerk de acteurs regelde, regelde Peter via zijn netwerk dat er deuren voor ons open gingen die normaal gesloten blijven als filmlocatie. Een gouden combi dus”, vertelt Martin trots. De tofste scène om te draaien vond hij die toen hij op 45 meter hoogte hing in een bakje aan een kraan bij de openstaande Van Brienenoordbrug en hij oog in oog stond met Guus Meeuwis (die de rol van brugwachter speelt). “Die scène moest in één keer lukken. Het was een militaire operatie. Het weer werkte mee, het licht was goed, de droneshots waren magisch. Alles viel op dat moment op zijn plek. En oh ja, de First Dates scène met Loes Snepper vergeet ik ook nooit meer. We waren allebei aan het improviseren en op een gegeven moment kreeg ik zo erg de slappe lach dat ik gewoon mijn snor eraf heb gelachen.”

Meteen op streamingplatforms
OME COR gaat op 12 december in première in het Oude Luxor Theater en is vanaf 13 december te vinden op diverse streamingdiensten. Dat zijn Pathé Thuis, Apple TV, Google Play, Amazon Prime en KPN. Bang voor slechte recensies is Peter niet. “Laten we wel wezen, het gaat niet om de nieuwste James Bond, maar om de eerste OME COR. Ik zou er echt niet van wakker liggen als het geen vier en vijf sterren regent. We zijn er zelf trots op, daar gaat het om.”

Martin benadrukt dat hij geen ervaring heeft met streamingsdiensten. “We zullen het moeten hebben van marketing en mond-tot-mondreclame. Ik hoop natuurlijk dat mensen die de film zien razend enthousiast zijn en het doorvertellen aan hun vrienden en familie. Het moet als een lopend vuurtje gaan, net als bij De Marathon destijds. En ik hoop natuurlijk ook voor het Sophia Kinderziekenhuis dat het een kaskraker wordt! Het zou heel fijn zijn als we een mooi bedrag kunnen ophalen om het verblijf van zieke kinderen zo aangenaam mogelijk te maken en een bijdrage te kunnen leveren aan de financiering van wetenschappelijk onderzoek en innovatieve projecten.”